Σουτ του '70

"Πολύ λίγα χρήματα σπατάλησα. Τα περισσότερα τα επένδυσα: σε αυτοκίνητα, αλκοόλ και γυναίκες. Ό,τι έμεινε το σπατάλησα"
Τζωρτζ Μπεστ


Πότε θα πάμε όπως παλιά για μπάλα στο πάρκο να μου δείξεις ξανά πως τ' άσπρα μαλλιά
τα παχάκια και το λουμπάγκο δεν μετράνε;
"Έχουμε εμείς της νιότης το ελιξίριο" Ποτέ δεν γερνούσαμε ούτε γερνάμε
Τερματοφύλακας πάντα εσύ και σουτάρω εγώ...Πιό αργά πηγαίνω εγώ στο τέρμα

(Ανεβαίνω τις σκάλες για το γραφείο
ελαφρώς αγκομαχώ
Σαν να είσαι πίσω μου και μουρμουρίζεις
λαχάνιασες, νομίζω
και για μια στιγμή
μου φάνηκε πως το τσιγάρο σου μυρίζει
αν και είμαι μόνος στις σκάλες )

Κοίτα, όταν πάμε στο πάρκο να "βγάλουμε" όλο τον αγώνα. Μη μασήσουμε όταν αρχίσουν οι κράμπες
Τα όμορφα αγόρια μάς προσπερνούν καθώς τ' αφράτα κορίτσια τα στήθη προτάσσουν
κάτω από τη μύτη μας τα στριμώχνουν

Πλάκα μας κάνουν;
Μα τι λες!...Να... εκείνες οι δυο εμάς κοιτάζουν, εδώ και βδομάδες,
μήνες,
δεκαετίες.
Τις θυμάμαι από το '70 να μας κλείνουν το μάτι τότε που τα γήπεδα ήταν μικρά για μας

(Ύστερα άρχισαν να μεγαλώνουν
Τώρα τρέχω δυο μέτρα, με δύναμη κλωτσάω
Χάνεται η μπάλα, βολέ σουτ άουτ... σε κενή εστία
Τι έπαθα σήμερα και με κυνηγά κείνη η παλιά μαγεία
μα πάνω απ' όλα μου έχει κολήσει
πως όλα είναι ακόμα όπως τότε, του '70 τη δεκαετία)



Τα λέει κανείς αυτά γιατί είναι κάπως άβολο να είσαι ο νεότερος ανάμεσα σ' εκείνους που θυμούνται κι ο γεροντότερος ανάμεσα σ' εκείνους που διδάσκονται.