Ο Κουλός Κουκ ήταν εξωτερικά ένας αρτιμελής άνθρωπος. Το παρατσούκλι "Κουλός" το είχε οικειοποιηθεί εξαιτίας τής αδυναμίας του να διαχειρίζεται τα συναισθήματά του με τον ίδιο τρόπο που το έκαναν σχεδόν όλοι οι άλλοι. Κοινωνική αναπηρία...
"Αυτό το εξωτερικεύω, το άλλο το καταπίνω...φωνάζω, κλαίω. Παθαίνω μια κρίση, χτυπάω το χέρι μου με ένα σφυρί. Μετά ίσως αγνοώ τον πόνο..."
Αυτό τον έκανε να νιώθει κοινωνικά ανάπηρος, ένα είδος χαρτογιακά που συσσωρεύει συναισθήματα αντί για χαρτιά εισερχόμενα-εξερχόμενα. Δεν ξεχώριζε καν τα συναισθήματα τών άλλων από τα δικά του. Απαξίωνε τα δικά του συναισθήματα εξίσου με αυτά των άλλων. Ούτε καταλάβαινε τι εννοούσε εκείνος που του μίλησε κάποτε για το "πώς εισπράττουμε εμείς τα συναισθήματα τών άλλων κι οι άλλοι τα δικά μας".
Τα φυτά είναι φυτά... Το λάχανο είναι λάχανο για όλους, το τριαντάφυλλο είναι τριαντάφυλλο για όλους. Μια λέξη ονοματίζει το κάθε συναίσθημα και τα συναισθήματα είναι ίδια για όλους.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου