Εκπαίδευσε τον δούλο σου, ούτως ώστε να αισθάνεται πως γίνεται ισχυρότερος, πως παίρνει γνώση και διαμορφώνει αντιλήψεις. Η γνώση θα τον δέσει χειροπόδαρα, θα τον κατευθύνει, όπως ένα νεύρο διευθύνει μια ομάδα από μύες. Πείσε τον υπηρέτη σου πως αποκτά, μέσω εσού, κριτήριο και αισθητήριο με τα οποία θα κρίνει (κάποτε...) τα πάντα, ακόμα κι αυτά που εσύ τού μαθαίνεις. Βεβαίως και εννοείται ότι όλα κρίνονται, όλα μπορεί να αποδειχτούν λανθασμένα. Και πώς θα το πετύχεις αυτό; Φανερώνοντάς του ότι υπάρχουν και οι αντίθετες (προς τη δική σου) απόψεις. Δήθεν όλα είναι σχετικά και τάχα μου η σημερινή βεβαιότητα θα είναι αύριο μια γελοία και αναχρονιστική άποψη. Χωρίς όμως και να εννοείς πως έρχεται ποτέ ο οριστικός θανατος τών θεωριών. Με λίγα λόγια δεν είναι και τόσο απίθανο να συνυπάρχουν ιδέες αντίθετες. "Αντίθετες", τώρα...Βαρύγδουπες λέξεις, αφορισμοί, καταδίκες. Ασύμβατες ναι, αντίθετες όχι. Πλουραλισμός, υποτιμημένες θεωρήσεις. Έρευνα, αδογμάτιστη σκέψη, πείραμα, επιστήμη. Αυτή είναι η γνώση που θα κάνει το δούλο σου αεικίνητο, να θεοποιεί τη σκέψη. Να περιφέρεται πέρα δώθε και να γυρίζει πίσω, όπως θα έκανε κάθε δούλος.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου