Περπατούσα γοργά ενόψει τού προκαθορισμένου ραντεβού. Και δεν ήξερα (ακόμα παρθένος) πως μια γνωριμία τετ α τετ, για τον έναν από τους δυο είναι απλά καινούργια γνώση, ενώ για τον άλλον πιθανόν να είναι απευθείας θεραπεία...Και επιμένω σ' αυτό.
Δηλαδή:
Σαν κάποιος να έρχεται προς τη μεριά σου και χωρίς καν να ρωτήσει "Τι νιώθεις; Ποιο το πρόβλημα; Πού είναι ο πόνος;", σού σπρώχνει με βια μια σύριγγα στα ούλα. Να μη νιώσεις τον πόνο...Να μη νιώθεις πόνο...Αλήθεια έχεις ποτέ νιώσει δυνατό πόνο;
Πόνο από αρρώστια, πόνο από λύπη, πόνο από καλαμπούρι;
Χαζό αστείο, στο δρόμο προς τη συνάντηση τετ α τετ, με κάνει να γελάσω.
Ρωτά το γελαδάρη ο καουμπόης:
- Μικρός, είχες γκομενες σαν τη Μόλλυ;
Τού απαντά ο γελαδάρης:
- Είειειειειειει-χαααααααααα! ...Το άλογο απορεί ("πώς τού 'ρθε;")
Χαζογελάω, χαλάρωσε η όψη μου. Πώς θα βρει τώρα ο άνθρωπος που θα συναντήσω, σε ποιο σημείο πρέπει, πριν καλά καλά πιάσουμε την κουβέντα, να μου χώσει βαθιά τη σύριγγα;
