Ὀρθόν και λάθος

Εσύ έκανες τόσο θόρυβο χτες... Θα κάνεις πάλι θόρυβο κι απόψε; Εγώ είμαι εκείνος που θα κοιμόταν τον ύπνο τού δικαίου μα, με τη σκέψη πως θα αρχίσεις το σαματά, πώς να ησυχάσω; Θα μου πάρει μια ώρα να πείσω τον εαυτό μου πως άλλαξες, απέκτησες τρόπους, έγινες λίγο πιο πολιτισμένος.

Τελικά αποκοιμήθηκα, τα κατάφερα. Νίκησα και αυτήν την υπερακουσία μου, που αρρώστια είναι. Πότε τη νίκησα; Μόλις άκουσα τα βαριά σου βήματα να πλησιάζουν κι έφτασαν στ' αυτιά μου οι πρώτες σου στριγγλιές. Ησύχασα τότε και κοιμήθηκα.