Πρώτη σκέψη πρωινή, στο δρόμο: Η ΓΥΝΑΙΚΑ ΤΟΥ ΚΑΙΣΑΡΟΣ κ.λπ.
Λέω λοιπόν, μετά: Και η πουτάνα δεν αρκεί να είναι πουτάνα αλλά πρέπει και να φαίνεται πουτάνα. Θες για την τέρψη τών οφθαλμών, θες για την τέλεια απαρτίωση τών ιδιοτήτων και τών ερεθισμάτων, πρέπει να φαίνεται ότι είναι αυτό που είναι. Ούτε συζήτηση πάνω σε αυτό.
Δεν θα ήμασταν και τόσο αυστηροί αν λέγαμε ότι και η μυρωδιά τής πόρνης οφείλει να εναρμονίζεται με το φόρεμα, με τον ιδρώτα, με το χαμόγελο, το λεξιλόγιο και με τις δήθεν ανθρώπινες ευαισθησίες που δεν είναι απίθανο να έχουν οι πόρνες - Φίλος μου υποστήριζε πως νεαρή πόρνη τον είχε ερωτευθεί και τού έλεγε εκείνο το δακρύβρεχτο "Είμαι κι εγώ άνθρωπος κι έχω αδυναμίες. Μία από αυτές είσαι εσύ"
Έβαλε ο φίλος κάποιον δικό του να "πάει" με την νεαρή πόρνη και δεν άργησε να μάθει πως αυτή είχε κι άλλες δακρύβρεχτες αδυναμίες. Και πάει λέγοντας...
Τα σκεφτόμουν όλα αυτά, ταξιδεύοντας στο φέρρυ, στην καμπίνα 7095. Ίσως, αν είχα πάρει το αεροπλάνο...θα έχανα αυτές τις περί το κλασσικόν ανησυχίες.
Επίσης σκεφτόμουν πως ο άνθρωπος τού μέλλοντος δεν θα φοβάται να πεθάνει.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου