Ηλικίες

Τα λογότυπα τής υγείας θυμίζουν θάνατο, όπως και ο σταυρός φέρνει στο νου δυο έννοιες:
και τέλος και πίστη (άρα και ελπίδα). Δυο όψεις. Το ανθρώπινο σώμα, ως διδακτέα ύλη αλλά και σαν πεδίο έρευνας, αναπαριστάται από σκελετούς, υποκαθίσταται από πτώματα.

Από τότε που έφυγε ο πατέρας λες και πήρε μαζί του όλα εκείνα τα ελαττώματα, όλα τα ελλείμματα τού χαρακτήρα μου, από τον φόβο μιάς κλήσης στο τζάμι τού αυτοκινήτου για παράνομη στάθμευση έως το κυνηγητό ενός απατημένου συζύγου. Τηρουμένων τών αναλογιών.

Βρήκα μια φωτογραφία, ένα πορτραίτο μου, που λέει την αλήθεια, μαρτυρά με ακρίβεια την ηλικία μου και με αναπαριστά όπως θα έπρεπε να είμαι στην ηλικία μου. Σε μια στιγμή ένιωσα πως βρισκόμουν μπροστά σε μια ανακάλυψη, έπειτα είχα την αίσθηση τού τετριμμένου. Τέλος ταυτίστηκα ηλικιακά με τον πάππο μου.

Η έφηβη ενθουσιάζονταν με το σκυλάκι τού περαστικού που σκαρφάλωνε απάνω της με ορμή.
Ο ενθουσιασμός της τριπλασιάζεται όταν μαθαίνει πως το σκυλάκι λέγεται Ζουζού!. Ύστερα κατευθύνεται στο σούπερ μάρκετ. Περιπλανιέται ανάμεσα στα στάντς, φτάνει στις τροφές για
κατοικίδια.

Αν κάποιος έπρεπε να καθορίσει την πλέον ανόητη από όλες τις ηλικίες τών ανθρώπων, ώστε να περιμένει τα ελάχιστα καλά και τα περισσότερα λάθη, πιστεύω θα επέλεγε την ηλικία τών 40+...Όλη εκείνη η αίσθηση τής σωρευμένης δύναμης και εμπειρίας σού αφαιρεί κάθε επίγνωση γύρω από τα όρια τών δυνατοτήτων σου. Έχεις δε, τάχαμου, όλο τον χρόνο να διορθώσεις τα λάθη σου. Όλα.