Περπάτα στο δρόμο που περπατάς
δρόμο που γεμίζει από το φως τού άστρου σου
Πόσο δρόμο έχεις να διαβείς και πού θα φτάσεις
Βαδίζοντας στο πλάι του;
Λένε...λένε οι άντρες στο καφέ...
Εγώ από το παράθυρό μου
μόλις που πρόλαβα να σε δώ να ξεμακραίνεις
και θα μπορώ να λέω
πως κάποτε σε γνώριζα
Λένε...λένε οι άντρες στο καφέ...
"Κάποιος αυτήν την γνώρισε μόλις πριν τηνε δει να φεύγει"
Άμοιρο με είπαν και άτυχο
Αδέξιο, που δεν σε "κατάφερα"
παρά μονάχα μαζί σου σπατάλησα
εκείνες τις λίγες Λευκές Νύχτες
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου