Χρόνια πριν γνώρισα μια 5μελή οικογένεια, αγριωπής εμφανίσεως και υπερβολικά διακριτικής συμβιώσεως. Κάτι παραπάνω από "τα εν οίκω μη εν δήμω". Κακάσχημοι και ευέξαπτοι, εσωστρεφείς ...πολλοί τους αποκαλούσαν Οικογένεια διαβόλων, άλλοι "γρουσούζηδες", άλλοι "ακοινώνητους".
Κάποια ημέρα απεβίωσε ένα από τα τέκνα της οικογένειας κι έτσι τρόπον τινά απαλλάχτηκε από την "διαβολοσύνη" του. Απεβίωσε αργότερα ο πατέρας, από γεράματα. Αυτός και αν ήταν εν δυνάμει αρχιδιάβολος (πώς πέθανε όμως έτσι εύκολα και αθόρυβα;). Ακολούθησε ο 3ος γιός και απέμειναν εν τέλει η μητέρα και η κόρη.
Άργησαν οι περίοικοι να δεχτούν την ιδέα πως οι πιο διαβολικές ήταν οι 2 γυναίκες της οικογένειας, αν και, ως γνωστόν, γυναίκα=διαβολικόν και όλοι ξεύρουν πως τα σατανικά κρύβονται μέσα σε μήτρες αγίων γυναικών. Έμεινε η απορία: ποιά θα μείνει τελευταία εν ζωή και θα αναδεικνυόταν "Αρχιδιαβόλισσα" της οικογενείας που ζούσε σε αυτήν την υποβαθμισμένη γειτονιά στα Ταμπούρια;
Φεύ. Κανείς ποτέ δεν έμαθε...Και αυτό επειδή κάποιοι υπερθρησκευόμενοι έβαλαν φωτιά στην οικία όπου έμεναν οι δυο διαβολογυναίκες. Πολύ επιτακτική ανάγκη να "εξολοθρεύσουν το κακό". Τόσο επιτακτική, ώστε να μην αποκαλυφθεί τελικά ο Διάβολος, αφού οι γυναίκες κάηκαν ταυτόχρονα μαζί.
Τα χρήματα των στοιχημάτων επεστράφησαν...εννοείται.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου