Κουρδίζω ένα ρολόι τοίχου ...Απόψε κέρδισες πάλι εσύ και μου έκανε παρέα ο Τσιτσιπάς, από την τηλεόραση. Ενώ...μπορείς
Μπορείς να έρχεσαι κατά βούλησιν συχνά, να περπατάς στα πέριξ στενά χωρίς να παραβιάζεις γνωστούς και κρυμμένους χάρτες. Μπορείς ... έχεις το κίνητρο και την ζωντάνια να βρίσκεσαι στους δρόμους τέτοια ώρα.
Ενώ, πάντα κουρδίζοντας το ρολόι, η προσοχή μου στρέφεται στον κ. Λάνθιμο αυτή την φορά. Η τιβη λέει πόσο θαυμάσιος είναι και πόσο ψηλά θα πάει το σινεμά μας.
Γιά πες...ανάμεσα στο σκάλπ μας και το κρανίο μας ...υπάρχει κάτι; Ένα μονωτικό υλικό που να κλείνει τον κόσμο έξω από την πόρτα...
Κουρδίζω το ρολόι ...
Η καθημερινή παρέλαση επαναλαμβάνεται...ο κ.Τράμπ, ο κ. Πούτιν, το ολοκαύτωμα.
Κουρδίζω κι άλλο το ρολόι ώσπου σταματώ και κάθομαι στην πολυθρόνα.
Η καθημερινή παρέλαση συνεχίζεται. Το ρολόι στον τοίχο μετά από πέντε λεπτά σταματάει.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου