Χμμμ...

Τον αποκάλεσαν "Μισάνθρωπο". Εκείνος ψύχραιμα απάντησε: "Δεν μου λέτε κάτι που δεν ξέρω. Η απορία μου είναι αν σε κάποιον διαφορετικό κόσμο θα ήμουν κι εγώ διαφορετικός ή και εκεί θα ήμουν πάλι μισάνθρωπος."

Κόκκινη Μαργαρίτα

Μαργαρίτα - Μάρα, παιχνίδια που παίζουν τα μάτια! Ξέρεις πως χτες κάτω απ' το δυνατό ήλιο, κοντά μεσημέρι, σε είδα πάλι να περιδιαβαίνεις τα ίδια μέρη, τους δρόμους να διασχίζεις με σκυμμένο το κεφάλι;

Μάρα εγώ θα ρωτούσα αν θυμάσαι τη ματιά εκείνου που, υπηρεσία εκτελώντας σε άγριο ένστολο κυνήγι, νικητής βγήκε κι από τα τρία μέτρα μέσα στα τριάντα σου χρόνια, άλλο δεν είδε παρά ένα κορίτσι που με τις σφαίρες ήθελε τον κόσμο ν' αλλάξει.

Στη φυλακή συγγνώμη από τους γονείς σου ζητούσες που κάνανε κόρη που αντί να σπουδάσει, να φτιάξει ένα σπίτι, να παντρευτεί και να αναθρέψει δύο αγόρια, η ξεμυαλισμένη σκεφτόταν τού προλεταριάτου τη στεναχώρια, πώς με τα όπλα θα φύγει η πανούκλα, πως "χτυπώντας έναν τους, εκατό εκπαιδεύεις".

Μάρα κι εγώ που αυτά τα λόγια γράφω, σάμπως σε γνώρισα για να σε ξέρω; Να όμως, στη σκέψη όλων ήθελα να σε φέρω, να μάθουν όλοι για μια γυναίκα, από καλό σπίτι αστών φρονίμων. Ποιοι θα ρωτήσουν, ποιοί θα σε κρίνουν : "ήταν όμορφη, ήταν τρελή, ποιος λογικός αυτά τα κάνει;"

Σε είδα λοιπόν, μα ήσουν μακριά μου, για να σ’ αγγίξω έπρεπε να τρέξω. Ανάμεσά μας πολύς άχρωμος και άοσμος κόσμος, απρόσκλητος μπαίνει. Από κοντά οι ήρωες τάχα πώς να ‘ναι;
Όμορφοι, πάντα νέοι μα και ξένοι σε μια ζωή "εδώ κι εκεί", μια στιγμή χρόνου δανεισμένη.

Ασπασμός

Μα, δεν είναι σήμερα που  θα πεθάνουμε 
συμπολίτες μου αγαπημένοι
και σ' όλους εσάς που μ’ εκτιμάτε
τον τελευταίο ασπασμό δε θα τον δώσω
κι ας σας κατέλαβε η αγωνία
πως απ αύριο: τέλος,
ποτέ πια δε θα ειδωθούμε


Μα, δεν είναι σήμερα που θα πεθάνουμε 
φίλοι μου από πάντα λατρευτοί
στηρίγματα της ανασφάλειάς μου
ενοικιαζόμενοι συνδαιτυμόνες
της Καθαράς Δευτέρας και του Αγίου Πάσχα
όχι δε θα σας ασπασθώ τώρα
η αιωνιότητα θα μας παρέξει χρόνο


Μα, δεν είναι σήμερα που θα πεθάνουμε
η χειρονομία αγάπης από μένα δε θα γίνει
κάτι καλύτερο εσκέφτηκα να κάνουμε
να ρίχνουμε λοξές ματιές και μαχαιριές
προσποιητά να αγκαλιαζόμαστε
όπως το κάναμε ως τα τώρα
γιατί σας λέω: Δεν έχει έρθει ακόμη η ώρα

Σύνδρομο Asperger - Οι αποξενωμένοι ανάμεσά μας

Το σύνδρομο Asperger (Ασπεργκερ) είναι μια νευροψυχιατρική διαταραχή και ονομάστηκε έτσι από τον Βιεννέζο γιατρό Hans Asperger, ο οποίος το 1944 δημοσίευσε μια διατριβή, όπου περιέγραφε ένα πρότυπο από συμπεριφορές σε μερικούς νεαρούς, οι οποίοι είχαν κανονική νοημοσύνη και γλωσσική ανάπτυξη, αλλά επεδείκνυαν ανεπάρκεια στην κοινωνικότητά τους και στην επικοινωνία.

Παρά το γεγονός ότι η διατριβή δημοσιεύτηκε τη δεκαετία του ΄40, μονάχα το 1994 το σύνδρομο Asperger προστέθηκε στο Διαγνωστικό εγχειρίδιο DSM IV και μόνο τα τελευταία χρόνια αναγνωρίζεται από τους ειδικούς και τους γονείς.

Τα άτομα με σύνδρομο Asperger παρουσιάζουν μια ποικιλία χαρακτηριστικών και η διαταραχή εκτείνεται από ελαφριά έως πολύ σοβαρή. Τα πρόσωπα με το σύνδρομο αυτό παρουσιάζουν αξιοσημείωτο έλλειμμα στις κοινωνικές δεξιότητες, δυσκολεύονται όταν συμβαίνουν αλλαγές στο περιβάλλον και προτιμούν την μονοτονία.

Συχνά δείχνουν ιδιαίτερη εμμονή σε ρουτίνες και έχουν περιορισμένα ενδιαφέροντα. Ακόμη έχουν μεγάλη δυσκολία στο να κατανοήσουν μη λεκτικά σήματα (γλώσσα του σώματος). Τα άτομα με το σύνδρομο είναι συχνά ευαίσθητα στους ήχους, στις μυρωδιές, στις γεύσεις, στα φώτα. Μπορεί να προτιμούν μαλακά ρούχα, ορισμένες τροφές και να ενοχλούνται από ήχους/φώτα που κανένας άλλος δε φαίνεται να ακούει ή να βλέπει. Είναι σημαντικό να θυμόμαστε, ότι ένα τέτοιο πρόσωπο εκλαμβάνει τον κόσμο πολύ διαφορετικά. Ακόμη, πολλές συμπεριφορές του που φαίνονται παράξενες ή ασυνήθιστες είναι εξαιτίας διαφορών σε νευρολογική βάση και όχι αποτέλεσμα σκόπιμης αγένειας ή κακής συμπεριφοράς και πολύ περισσότερο δεν είναι αποτέλεσμα ακατάλληλης γονεϊκότητας.

Εξ ορισμού, τα άτομα με Asperger έχουν κανονικό δείκτη νοημοσύνης και αρκετά από αυτά επιδεικνύουν εξαιρετικές δεξιότητες ή ταλέντο σε κάποια ειδική περιοχή. Εξαιτίας του υψηλού βαθμού λειτουργικότητας και της αφέλειάς τους συχνά φαίνονται ως εκκεντρικοί ή παράξενοι και εύκολα μπορεί να τους ενοχλήσουν ή να γίνουν θύματα τραμπουκισμού.

Ενώ η γλωσσική τους ανάπτυξη είναι επιφανειακά κανονική, ωστόσο υπάρχει έλλειμμα στην πρακτική χρήση της γλώσσας και στην προσωδία (τη μουσικότητα της ομιλίας). Το λεξιλόγιό τους μπορεί να είναι πάρα πολύ συνηθισμένο και πλούσιο και μερικά παιδιά ακούγονται σαν "μικροί καθηγητές" (όπως τα ονόμασε ο Asperger). Παρόλα αυτά όμως τα άτομα με Άσπεργκερ γίνονται εξαιρετικά κυριολεκτικοί και έχουν δυσκολία στο να χρησιμοποιήσουν την γλώσσα σε κοινωνικό πλαίσιο δηλ. επικοινωνιακά ή/και μεταφορικά.

Ένα από τα sites τους, στα οποία επικοινωνούν παγκόσμια είναι το http://www.wrongplanet.net/. Η ονομασία wrong planet είναι ενδεικτική της αποξένωσης που βιώνουν στην καθημερινότητά τους.

Ο Μπετόβεν, ο Αϊνστάιν, ο Τέσλα κι άλλοι εικάζεται πως ανήκαν στην παραπάνω περιγραφείσα οντότητα, πράγμα που αποδεικνύει την εξαιρετικά εστιασμένη νοητική δραστηριότητα μερικών Asp., σε αντίθεση με την, από μικρή έως μεγάλη, αποτυχία τους στις διαπροσωπικές τους σχέσεις.

Από την TV έχουμε δύο, ίσως υπερβολικά κάπως, παραδείγματα: τον Mr. Monk και τον Dr. House.

Pasqua - Ivan Grazziani

Καλό Πάσχα, κ. Asperger!
Σκέφτηκα πως ίσως είσαι -ή νιώθεις- μόνος...