Απεσταλμένος

Ο απεσταλμένος της αγκαλιάς μου
Περνά από το καλοκαίρι σου
Εκεί κουρασμένος ξεπεζεύει
Να μαζέψει φωτιά καί στάχτη
Από ένα φλογισμένο βράδυ
Μα μόνο για μια μικρή στιγμή!
Έπειτα καβαλικεύει πάλι
Ταξιδεύει μέχρι το φεγγάρι
Το μυρίζει σαν λουλούδι
Γυρίζει ύστερα, με βλέπει
Και προχωράει πιο πέρα.