Οκτάωρο (Σ/4)

                                                     Ο φοιτητής, γρ. #1


Μετά από αυτό το γεγονός μια αλλαγή συνέβη μέσα στο μυαλό τού Φράκκο. Αυτοί οι τύποι που εκείνος παρακολουθούσε ήσαν άνθρωποι που συχνά έμεναν σπίτι τους, μη έχοντας διέξοδο να ζήσουν φυσιολογικά, να ξεδώσουν λίγο. Κι όταν τα κατάφερναν να βγουν, ήταν με την ψυχή στο στόμα: να... η γυναίκα που είχε ακούσει στο τηλέφωνο, παρά λίγο να βρισκόταν ψημένη μαζί με το παιδί της προσπαθώντας να αγγίξει λίγη ξεφτιλισμένη προσωπική ζωή, ένα δήθεν ρομάντζο με κάποιον νταβραντισμένο Κώστα.

Κάποιον παντρεμένο Κώστα, ίσως; Χτες ο Κώστας την έσωσε συμπτωματικά για να την ξαποστείλει ίσως αύριο ή μεθαύριο. Πόσο θα κρατούσε; Έχει πολλές ερμηνείες ένα γεγονός. Από τη μεριά του ο Κώστας μπορούσε αναμφίβολα να σκέφτεται πως έσωσε δυο ζωές. Από κει ως το σημείο να πιστέψει πως του χρωστούν ευγνωμοσύνη, η απόσταση είναι πολύ μικρή. Άλλος θα πίστευε πως οι δυο ψυχές τού ανήκαν.

Αυτά γύρω από τον ερωτικό τομέα τής καθημερινότητας που είναι η πηγή τών πιο τραγικών αλλά και τών πιο κωμικών καταστάσεων τής ανθρώπινης ζωής. Προηγουμένως είχαμε μια τραγωδία που αποσοβήθηκε. Στην παρακολούθηση μιας συνδιάλεξης στη γραμμή 1. ο Φράκκο είχε ακούσει τον φοιτητή να διηγείται τα παθήματά του στο πλαίσιο μιας ερωτικής συνάντησης. Κατέγραψε ο υπάλληλος όλο το ενδιαφέρον τμήμα τής συνδιάλεξης:

[[-Φίλε, ήμασταν στο κρεβάτι ώσπου ακούγεται το κλειδί στην πόρτα...

-Ήρθε ξαφνικά ο σύζυγος;

-Ποιός σύζυγος...Έλειπε αυτός, είπαμε. Η κόρη της ήταν, μια δωδεκάχρονη. Από την ταραχή μου κρύφτηκα στη ντουλάπα ενώ η μικρή άρχισε να ουρλιάζει στη μάνα της πως κάτι κρύβει, πως κάποιος είναι στην κρεβατοκάμαρα. Την έβλεπα μέσα από την ντουλάπα, άκουγα τη φωνή της και μ' έπιασε κρίση πανικού, 140 σφύξεις/λεπτό. Τα ρούχα στη ντουλάπα κουνιόντουσαν, ο αέρας τέλειωνε, το οξυγόνο δεν έφτανε κι ο λάρυγγάς μου είχε σφιχτεί. Η αναπνοή μου ακουγόταν σα σφύριγμα και σίγουρα, αργά ή γρήγορα, θα την άκουγε και η μικρή.

-Τέλειωσε νωρίς το βάσανό σου;

-Σ' εμένα φάνηκε μήνας ολόκληρος. Ευτυχώς η μάνα, τελικά, πήρε την κόρη να πάνε να τα πούνε έξω, πίνοντας καφέ σα φιλενάδες, λέει, σα μεγάλες γυναίκες. Αμέσως ντύθηκα κι έφυγα. Τις συνάντησα δυο τετράγωνα πιο κάτω από το σπίτι και η μικρή με κοίταξε επίμονα, λες κι αναγνώρισε το άρωμά μου. Η μεγάλη ούτε που με είδε.

-Τσφ! τσφ!

-Κάτι ακούστηκε! Τι ήταν αυτό; Κάποιος παρακολουθεί το τηλέφωνο, μήπως;

-Όχι, ρε. Δε γίνονται αυτά. Ήταν ο θόρυβος από το Αερολίν που ψέκασα γιατί από χτες έπαθα βρογχόσπασμο από την τρομάρα μου.

-Ηρέμησε τώρα. Προς στιγμή σκέφτηκα πως είναι κάποιος τρίτος στη γραμμή.]]


Ο υπάλληλος σημείωσε:
[Γραμμή #1. Ώρα: 7.40- 8.20 μ.μ. Ύποπτα: αναφέρθηκε "αερολίν", "τρίτος στη γραμμή", "τσφ" (δις), "βρογχόσπασμος". Αποκοτιά: θα μπορούσε να χαθεί ζωή, πανικός. Ερωτικές δραστηριότητες: κατά κανόνα επικίνδυνες.    Υπάλληλος Φράκκο.]


Συνεχίζεται