Θεός φυλάξοι

Η ζωή έχει μια τάξη, μια σειρά...δεν παραπονιέμαι, τέλος πάντων. Οι σχέσεις μας,
οι κινήσεις μας έχουν μια αρμονία.Τίποτε στην τύχη...παίρνω για παράδειγμα την
επιστροφή τού καθενός από μας στο σπίτι του. Να, για παράδειγμα, επιστρέφοντας
βλέπω κάποιον να μπαίνει στην πολυκατοικία, οπότε σταματώ μια δεκαριά μέτρα
πίσω του, έως ότου περάσουν μερικά λεπτά και πάρει το ασανσέρ. Τότε μπαίνω εγώ στην πολυκατοικία και περιμένω το ασανσέρ. Περιμένοντας κοιτάζω μια δεκαριά μέτρα πίσω
μου και βλέπω κάποιον να κρυφοκοιτάζει ανυπόμονα προς το μέρος μου, περιμένοντας
τη σειρά του να μπει. Έως ότου έρχεται η σειρά μου να πάρω το ασανσέρ. Μπαίνω και
πιέζω το κουμπί.

Είμαι σίγουρος πως τώρα μπροστά στην πόρτα τού ασανσέρ στο ισόγειο, καθώς και μια
δεκαριά μέτρα πιο πίσω θα στέκονται -αντίστοιχα- δυο άνθρωποι...Και θα στέκονται όλη μέρα.
Σε μια τάξη...