Εμένα, η μάνα μου...

Τι βλέπουμε;
Τις τέλειες γραμμές στο δρόμο και τα παρκαρισμένα αυτοκίνητα ακριβώς μέσα στον προβλεπόμενο χώρο;  Όχι, δεν μπήκε γι αυτό η φωτό...

Βλέπουμε και το κτίριο. Σχολή Γονέων, λέει. Σχολή γονέων; Μα ... χρειάζεται σχολή για να γίνεις γονιός; Αφού εμείς είμαστε τόσο σοφοί γονείς που, εκτός από το φύλο τού μωρού πριν γεννηθεί, ξέρουμε και ποιό επάγγελμα θα ακολουθήσει (αυτό που θα το κάνει πιό φραγκάτο, πιό μουράτο κ.λπ.).
Εδώ οι δικοί μας οι γονείς, χωρίς σχολεία γονέων, μας έφτιαξαν τέλειους, πανέξυπνους, μάγκες!
Ναι, μας έκαναν ...τέλειους. Τώρα όμως που έχει πέσει αυτή η επιδημία "Έλλειψης Παιδείας" ή "Περίσσειας Αντιπαιδείας" (όπως θέλουμε το λέμε) πιθανόν χρειάζεται κάποιο σχολείο για τους γονείς. Ίσως πριν γίνουν γονείς ακόμα.
Αυτό δείχνουν τα πράγματα: Μόλις γεννηθεί ένα παιδί, αρχίζουν να αντιμάχονται οι ...σχολές τών συμπεθέρων, τών φίλων και γνωστών κ.α. Όλοι έχουν το ατράνταχτο επιχείρημα "Εγώ έχω μεγαλώσει 4 παιδιά και ξέρω" - "Αμ εγώ που μεγάλωσα 5, συν 1 το βαφτιστήρι μου;". "Εγώ έχω διαβάσει 4 βιβλία για το μεγάλωμα τού παιδιού!".

Το αποτέλεσμα; Η μάνα που με τα seroxat και τα xanax στο χέρι, παρακολουθεί σαν φυτό τα γεγονότα που τρέχουν. Μα μήπως η επιλόχεια κατάθλιψη ...έπαψε να είναι εκείνη η σπάνια οντότητα που ξέραμε; Όχι, απλώς η μάνα-φυτό δεν βρίσκει άλλο τρόπο να περιγράψει την ανεπάρκειά της.

Πίσω από αυτό το θλιβερό κάδρο προβάλλει ένα πλάσμα που αρχίζει να μεγαλώνει. Το βλέπουμε μπροστά μας. Αύριο που θα μεγαλώσει, θα ...διαγνώσουμε πως πάσχει από "Έλλειψη Παιδείας". Τελεία...Πάμε πάλι στη φωτό!